Avonddienst Zondag 6-2-2022 Schriftlezingen Lukas 4:16-30 en 2. Handelingen 11:19-26
HCZondag 12 Vraag 31: Waarom wordt Hij Christus, dat is Gezalfde, genoemd?
Antwoord: Omdat Hij door God de Vader aangesteld en met de Heilige Geest gezalfd is tot onze hoogste Profeet en Leraar, die ons de verborgen raad [en wil] van God ten aanzien van onze verlossing volkomen geopenbaard heeft; tot onze enige Hogepriester, die ons met het enige offer van zijn lichaam verlost 87 het tweede deel heeft en met zijn voorbede steeds voor ons pleit bij de Vader; en tot onze eeuwige Koning, die ons met zijn Woord en Geest regeert en ons in de verworven verlossing beschut en behoudt.
Vraag 32: Maar waarom wordt u een christen genoemd? Antwoord: Omdat ik door het geloof een lidmaat van Christus ben en daardoor deel heb aan zijn zalving; opdat ik zijn naam belijd, mijzelf als een levend dankoffer aan Hem overgeef, met een [vrij en] goed geweten in dit leven tegen de zonde en de duivel strijd en hierna in eeuwigheid met Hem over alle schepselen zal heersen.

Het gaat vanavond over Jezus Christus. En over ons als christenen. Hij en wij zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
* We hebben samen gelezen dat Jezus in Nazareth komt, waar Hij opgevoed was. Het gerucht over hem verspreidde zich over heel de omgeving. De verwachtingen zijn hoog gespannen. Ze wilden wel eens horen wat Jezus te zeggen had, ze hadden hem immers zien opgroeien. Nu wil het geval, dat er een bijzondere lezing was. Jesaja 61. Het ging over de beloofde messias. Gods gezalfde.
In het oude Testament werden 3 mensen gezalfd: de koning, de profeet en de priester. Soms werd er een fles met olie over hun hoofd leeggegoten. Symbool van de Heilige Geest.
Denk maar aan de zalving van koning David. Samuel kwam naar hem toe. En goot de olie uit. Ook de Hogepriester werd gezalfd. En in Jesaja 61 gaat het over een profeet die gezalfd werd. Op een bijzondere wijze woonde de Heilige Geest in hem.
En als de Heere Jezus met Zijn preek begint legt hij uit: “die profeet, dat ben ik!”. Die zalving vond plaats bij zijn doop. De Vader in de hemel zei: “Deze is mijn geliefde Zoon, hoort Hem”. En dat de Heilige Geest kwam op Hem in de vorm van een duif. De Heilige Geest vervulde Hem. En met die bezieling, met die Geestdrift gaat Jezus zijn werk doen. Daarom heet hij ook Jezus Christus. Jezus is zijn eigen naam. Christus is de functie die hij heeft. Hij is Jezus de Christus. Jezus de gezalfde.
* In de tweede Schriftlezing lazen we dat de volgelingen van Jezus in Antiochie voor het eerste christenen werden genoemd. Christianen staat er letterlijk. Niet bepaald een erenaam. Het was de mensen in Antiochie opgevallen, dat er mensen waren, die het telkens maar over Christus hadden. Daarom noemden die andere inwoners van Antiochie hen christianen, dat moet wel zoiets betekenen als “die mensen die van Jezus zijn”. En dat hadden die buitenstaanders goed gehoord!
Christenen: dat zijn mensen die verbonden met Jezus Christus. Levend van Zijn verdiensten. Van zijn kruis. En van Zijn opstanding. En zo lieten deze mensen in Antiochie zich juist graag christen noemen. Een erenaam! En zo onderscheidden ze zich ook van de mensen van de synagoge.
Die naam “Christen” dragen wij ook. Want, zo zegt de catechismus: Wij zijn net als Jezus gezalfd met de Heilige Geest. Er is geen kruik met olie over ons hoofd uitgegoten. Maar de Heilige Geest, die in Jezus woont, woont ook in ons. Beloofd bij de doop. Ontvangen in geloof. Als we Hem tenminste niet uitblussen of tegenstaan.
Nu we gaan kijken wat de H. Geest in de Heere Jezus doet en in ons. En dan komen 3 dingen aan de orde.
a. Het eerste wat Jezus doet is onderwijs geven
Dat doet hij in de synagoge van Nazareth. Hij is leraar. Hij zit. Overigens komt een thema aan de orde, wat de mensen daar niet bevalt. Namelijk dat wij de Heere God de wet niet kunnen voorschrijven.
Het onderwijs van Jezus ligt nooit in het verlangde van wat wij denken. Het gaat er nog al eens dwars tegen in. En dan komt het erop aan of wij deze stem van God ook werkelijk willen horen en gehoorzamen. Voortdurend kom je in de bergrede woorden tegen, die dwars tegen onze haren instrijken.
* Maar het blijft niet bij Jezus optreden in de synagoge.
Hij heeft heel wat gesproken. Dan stond Hij. Bij andere rabbi’s zat er nog wat afstand tussen hun woorden en hun leven. Maar bij hem niet. Heel zijn leven is gehoorzaamheid aan God geweest. Hij zondigde niet. Onderwijs geven doen wij ook. Het gebeurt thuis. Als je als ouders in gesprek bent met je kinderen. Doet u dat ook? Onderwijs gebeurt ook in de kerk. Belangrijk om ook daar te komen. We vertellen van Jezus Christus. En we getuigen van Hem! Tenminste, als het goed is. Ik merk, dat er een zeker taboo is onder mensen, om ervoor uit te komen, dat ze christenen zijn. Maar we moeten niet bang zijn. Hoe groter de onkerkelijkheid, hoe belangrijker ons belijden!

b. Hij is Hogepriester
Hij brengt het offer. Zichzelf! Over het algemeen kun je zeggen,, dat iets een echte waarheid is, als mensen daar met hun leven voor willen instaan. In de diepste zin van het woord staat Jezus voor zijn woorden in. Ook als het Hem het leven kost. Hij herroept zijn belijdenis niet. En zo brengt Hij het offer tot ons behoud. Hij draagt als het lam Gods onze zonde! Die als een tsunami vol ongerechtigheid op Hem afgekomen!
*En als Hogepriester doet Hij voorbede. Een gedachte die vooral in de Hebreeenbrief benadrukt wordt. “Hij leeft om altijd voor ons te bidden” zo staat er. Hij doet voorbede voor ons.
Dat is toch een geweldige troost. Dat Jezus het gebed voor ons doet. Hij is verzocht als wij. Satan heeft hem willen verleiden. Hij weet dus waar wij doorheen moeten. Juist uit de voorbede blijkt zijn geweldige betrokkenheid bij ons. Hij brengt onze nood voortreffelijk onder woorden.
En wij? Ook wij brengen offers. Ons offer is een dankoffer. In ons loflied. In ons danken. Dat is een van de functies van de eredienst. We brengen eer aan wie ere toekomt. God komt de eer toe!
Veel mensen gaan naar de kerk als consument. Ze vragen zich af: wat heb ik er aan? Wat doet het mij? Maar dan stel je jezelf in het middelpunt. Je denkt helemaal vanuit jezelf. Maar als we ons loflied aanheffen, en onze gaven brengen, brengen we ons dankoffer. We belijden ermee, dat wij inzien dat de Heere God goed voor ons is geweest. Hij heeft de wereld, Hij heeft ons zo liefgehad dat Hij zijn eniggeboren zoon gegeven heeft, opdat een ieder die gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe! Laten we onze kerkgang ook eens vanuit dat perspectief bezien. Dat spoort je wel aan tot een trouwe kerkgang!
Er is niets mooier, dan een gemeente te horen zingen. De Heere God woont op de lofzangen Israels! We zouden bijna zeggen: onze lofzang, dat is de troon waar God op plaatsneemt!
* En we doen ook voorbede. Voor gemeenteleden. Maar ook voor vele anderen. We vragen de Heere God om een zegen over hun werk. Ook voor de overheid.
En de vraag wordt natuurlijk ook aan ons gesteld: Zijn wij als priesters bezig in de gemeente! Je ziet geweldig veel nood om je heen, die wij niet kunnen oplossen. Maar die wij wel bij God kunnen brengen! Hij is toch de Koning! In onze verlegenheid mogen we bij hem uitkomen!
c. Hij is Koning
*Hij regeert ons met Zijn Woord en Geest. Bijzonder is dat! Wij zijn hier op aarde. En we spreken over Jezus in de hemel. Wij weten ons met Hem verbonden. Jezus Christus is de levende!
Nog steeds komen mensen Hem tegen. Ook zij, die hem helemaal niet gezocht hebben! Waar de bijbel opengaat, horen we Zijn stem spreken. Soms worden we daardoor getroost. Soms worden we gecorrigeerd. Maar die woorden raken ons wel! Want Hij leeft! En zijn Geest werkt in ons!
* Hij beschut en behoudt ons bij de verworven verlossing
Soms bekruipt het bange gevoel je: zou ik het ook opgeven, zoals zoveel anderen? Maar Hij houdt me vast. In de eerste Petrus brief wordt heel mooi gezegd, dat de schat van het geloof in de hemel is. En daar door Jezus Christus bewaard wordt. Het glipt niet uit onze handen, omdat het Hem niet uit handen glipt!
En wat betekent dat nu voor ons? Hoe zijn wij nu koning? Nu we laten ons niet regeren door de zonde! We laten ons niet manipuleren door de duivel! We gaan er tegen in. In Jezus voetspoor en in zijn kracht!
En er wacht een geweldige perspectief:  we zullen met Hem over alle schepselen regeren. Dat is wat! Het staat in 2 Timotheus 2:12 “Als wij volharden, zullen wij ook met Hem regeren”. Dat is een mooi perspectief! Oude tijden komen terug! De tijd van het paradijs.
Maar er staat nog wel wat bij: “Als wij Hem verloochenen, zal Hij ons ook verloochenen”. Dat komt wel heel direct op ons aan! Een geweldige aansporing om Hem niet te verloochenen, maar voor Hem uit te komen! En het laatste stukje van het vers is toch weer vol troost: “Als wij ontrouw zijn, blijft Hij getrouw, Hij kan zichzelf niet verloochenen”. In dat perspectief mogen wij christen zijn.